Kim jest przeciętny polski HR-owiec?

Jak wyglądałby przeciętny polski pracownik branży zarządzania zasobami ludzkimi, gdyby stworzyć takiego na podstawie raportu „HR-owca portret własny”? Byłaby to kobieta w wieku między 30 a 39 lat, która lubi swoją pracę oraz samodoskonalenie się zawodowe, martwi ją, że nie uda się pozyskiwać wystarczającej liczby dobrych jakościowych aplikacji, a motywują ją współpracownicy i wpływ jaki ma na funkcjonowanie firmy. A na imię ma pewnie Ania albo Kasia.

No dobra, to ostatnie to tylko domysły oparte na popularności tych imion na przełomie lat 70 i 80. A jakie są twarde dane? Niemal co piąty polski HR-owiec deklaruje, że swoją przygodę z tą branżą rozpoczął (a raczej rozpoczęła, bo 92% pracowników działów zarządzania zasobami ludzkimi to kobiety) przez przypadek. Mimo to aż 90% z nich jest zadowolona ze swojej pracy i raportuje, że przynosi ona satysfakcję.

Co jest największym zawodowym wyzwaniem dla naszych HR-owców? Aż 2/3 z nich donosi, że jest nią obawa o uzyskanie wystarczającej ilości dobrych jakościowo aplikacji. 43% wskazuje, że jest nim motywowanie pracowników, a 42%, że utrzymanie w firmie najlepszych.

Czym zajmują się w pracy? Aż 9 na 10 pracowniczek działów HR na co dzień zajmuje się rekrutacją, a 84% selekcją aplikacji. Do istotnych zadań osób zajmujących się zasobami ludzkimi jest również koordynacja szkoleń (59% ankietowanych wskazało tę odpowiedź). Nieco więcej niż 2/3 prowadzi w swoich przedsiębiorstwach komunikację wewnętrzną, a 57% zaangażowana jest w działania z zakresu employer brandingu. Twardy HR, tj. kadry i płace, należy do obowiązków 41% ankietowanych badanych.

A na co chcieliby poświęcić więcej czasu? Przede wszystkim na samorozwój. Taką odpowiedź wskazało 75% ankietowanych. 43% uważa, że chcieliby raczej zająć się budowaniem silnej pozycji HR w firmie, a 40% planowaniem strategii HR dla organizacji.

Zaskoczeniem może być fakt, że „jedynie” 60% ankietowanych wskazało cyfry na pasku z wynagrodzeniem jako główny czynnik motywujący ich do pracy. Aż 80% deklaruje, że ważniejsi są współpracownicy oraz ogólna atmosfera w firmie, 68% zaś, że docenienie ze strony kadry menadżerskiej.